Hafif Mutfak: Ayten'in Bahçesi

Bugün dört çocuğumu da bir yerlere yollayıp kendime vakit ayırdım biraz. Evde dura dura canım sıkıldığında özlediğim arkadaşlarımı tanıdıklarımı ziyaret etmenin iyi fikir olacağını düşündüm. Ayten ablamın bize fazla uzak olmayan bir hobi bahçesi vardı. Üç yıldan beri Ayten abla bu bahçeyi kiraladığı halde bir gün gidip kendisini ziyaret edip güzel bahçesini görebilmek kısmet olmamıştı. Onun bağa bahçeye toprakla uğraşıp ekip dikmeye düşkün olduğunu bildiğimden neyle karşılacağımı tahmin edebiliyordum az çok. Ama yine de filizlenmiş fasulye fideleri, domatesler, soğanlar, maydonozlar, hele çilekler! dalından toplanmış kirazlar, üzümler, hangi birini anlatayım, hepsini avuç içi kadar bahçede kucak dolusu görmek içimi açtı. İçim şenlendi. Dut bile yedik, hatta vişne ağacı bile vardı, hatta şeftali de. Can eriklerini bile ağaçlardan topladık, henüz olmamışlardı ama olsun. Bir dolu meyve ile eve döndüm. Hepsi ile ne yapacağımı bilemeyerek, bunlarla neler neler yaparım diye düşünürken bir yandan da. Şehir hayatına alışkın olmaktan doğanın nimetleri çarptı beni neredeyse.

Hobi bahçelerine içlerinde minicik tek odalı kulübeleriyle koloni şeklinde Berlin`in her köşesinde rastlamak mümkündür. Kışın apartmanlarda yaşayan doğa severler küçük bir ücret karşılığında bu bahçeli evleri uzun yıllar için kiralarlar. Kira miktarı dernek aidatı şeklinde fazla olmamakla birlikte kural bahçeyi ilkbahardan sonbahara kadar gayet bakımlı tutmaktır. Her kolonide süslü bahçeler arasında yarışmalar da düzenlenir. Ayten ablanın da bahçesi çok çok güzel, ama o ekip biçmeyi çok sevdiğinden çiçeklerle bezeli süslü bir bahçe yerine aklınıza ne gelirse sebze meyve namına herseyi ekmeyi tercih etmiş.